Alman edebiyatının yetiştirdiği en ünlü, en farklı ve en yetenekli yazarlarından olan Franz Kafka, arkadaşı Oskar Pollak'a yazdığı mektuplardan birinde kitap okumak ve kitaplar üzerine şöyle bir kaç satır yazmış:Orjinal Almanca haliyle:
Ich glaube, man sollte überhaupt nur solche Bücher lesen, die einen beißen und stechen. Wenn das Buch, das wir lesen, uns nicht mit einem Faustschlag auf den Schädel weckt, wozu lesen wir dann das Buch? Damit es uns glücklich macht, wie Du schreibst? Mein Gott, glücklich wären wir eben auch, wenn wir keine Bücher hätten, und solche Bücher, die uns glücklich machen, könnten wir zur Not selber schreiben. Wir brauchen aber die Bücher, die auf uns wirken wie ein Unglück, das uns sehr schmerzt, wie der Tod eines, den wir lieber hatten als uns, wie wenn wir in Wälder vorstoßen würden, von allen Menschen weg, wie ein Selbstmord, ein Buch muß die Axt sein für das gefrorene Meer in uns.
Naçizane kendi yazdığım Türkçe çevirisi ise şöyle:
Kafka dediyse boşa dememiştir :)Sanırım insan kendini ısıran ve sokan kitaplar olumalı. Eğer okuduğumuz kitap başımıza yumruk indirerek bizi uyandırmıyorsa, o halde niçin okuyalım onu? [...] bizi mutlu etmesi için mi? Tanrım, kitaplarımız olmasa da mutlu olurduk, ve bizi mutlu edecek kitaplrı gerekirse kendimiz bile yazabiliriz. Fakat bize lazım olan kitaplar adeta canımızı çok yakan, kendimizden çok sevdiğimiz birinin ölümü gibi bir felakete benzer, insanlardan uzağa, ormanlara dalıyormuşçasına, bir intihar gibi etki etmeli. Bir kitap, içimizdeki donmuş denizi parçalayacak balta olmalıdır!
Not: Evet, fotoğraf kendi eserim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder